.. Neden bu kadar hayatımın içindesin ki sanki? ßeklenmeyen bir anda qeldin ve hayatımın tamda merkezine oturdun kaldın.... Oysaki sen davetsiz bir misafirdin sence de haddini aşmamış mıydın uzun zamandır kimsenin qirmediği (qiremediği) kalbimin qizli kapısını tıklarken... Önce o kapıyı duymamazlıktan qeldim, kaçmaya çalıştım; yoqq olmadı işte... Sen o masumluğunla o kapıyı tıklarken sana karşı kayıtsız kalamazdım duyuyordum seni... Günden qüne alıştım sana.... Oysaki ben çok korkuyordum sana alışmaktan; çünkü biliyordum, adım qibi biliyordum bir qün qideceğini... Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin, ben hep sonbahar.... Adı aşk mı bu alışkanlığın? Aşk olmamalı ben hep kaçtım aşktan,aşk beni böyle ansızın,ummadığım bir anda yakalamış olamaz..... Yooo aşk deil bu, aşk olamaz,olmamalı pekii öyleyse ne olabilirki.... ßiliyor musun kalbim senden önceki davetsiz misafiri de böyle masumca ansızın qelmişti.... Kendimce kalbimdeki misafire hürmette kusur etmemiştim; ama neden bilmiyorum o qiderken kalbimide yakıp yakıp qitmişti.... Ancak toparlandım derken şimdi de sen? Ah bir bilsem ki hak edeceksin bu sevqiyi kabulümdür senle qelen her hüzün;ama bilmiyorum... Tek bildiğim er ya da qeç qideceksin,beni benle tek bırakıp qideceksin.... €vet korkuyordum sana alışmaktan,korktuğum başıma qeldi alıştım..... Ama vakit daha erken qideceksen şimdi qit sana daha çoqq bağlanıp sevmeden...... Hiç qirme kalbime sessiz sedasız qit... qitmeyeceksen de öğret bana sevmeyi taa en başından yalansız |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder