Ben Aşkı Yalnız Sana Yakıştığı İçin Severim

Seni ne kadar çok sevdiğimi anlatacak cümlelerin peşindeyim kaç gündür… Sana öyle bir şey yazmak istiyorum ki; şimdiye kadar kimse yazamamış olsun böylesine güzel, böylesine gerçek… Ve sana öyle çok anlatmak istiyorum ki seni ne çok sevdiğimi…

Yazıp yazıp siliyorum… Olmuyor… Hiçbir cümle anlatmıyor sana olan sevgimi… Ne yazarsam yazayım az kalıyor. Yüreğimde uçuşan kelimeleri tutup yan yana getiremiyorum.

Sayfalar dolusu seni seviyorum yazıyorum. Sayfalar dolusu aşığım sana çünkü. Ama daha güzel, daha büyük, daha anlamlı cümleler kurmak istiyorum. Sen bakar bakmaz anla istiyorum yüreğimi…

Anlatamıyorum…

Ne kadar şarkı varsa, ne kadar şiir varsa aşkla ilgili sana adıyorum…


kimdin
neydin bilmem
ve bir gün
geldin aniden
sevdim düşünmeden
ama bir şeyden eminim halen

ben aşkı yalnız sana yakıştığı için severim
bana da yaşattığın için sevgilim
çok teşekkür ederim

Varlığına alışmıştım tam sen gittiğinde.
Yokluğun varlığından daha durgun daha huzurluydu.
Sen yokken seni özlemek
sen varken özlemekten daha az incitti beni.
Ömür boyu yanımda olma sözlerini
hiçbirzaman ciddiye almamış olmam sadece şansımdandı,
yoksa seni sevecek kadar salaktım.
Gidersin diye korkuyla geçen onca gece geçti,
seni düşünerek.
Sen asla gitmedin.
Ama gelmedin de.
Paylaşmayı daha küçük bir çocukken öğrenmiştim.
Bilmezdim büyüyünce acıtacağını konu sen olduğunda.
En son senin için çarptı bu kalp deli gibi.
En son senin için gözlerim dalıp gitti uzaklara
her gece olduğu gibi.
Benim değildin belki ama.
Hep sen, benimle tamamlanmış olan
eksiklerine bakıp daha fazlasını isterken,
ben sende yeni boşluklar yaşyırodum.
Daha çoğunu isterken sen,
bense yarımlarında kayboluyordum.
Kaç kez vazgeç dedi bu yürek,
kaç kez yolun kenarındaki ormana girip
yok olmak istedi.
Senin varlığını bilmek bile yeterken bana,
sende kendimi yok hissetmek
"yok olduğumdan başka" ne düşündürebilirdiki bana?
Oysa düşünsene, ne coşku doluydu yüreklerimiz
başlarken yeni bir hayata.
Gecelerimizide, gündüzlerimizi de
adamaya hazırdık birbirimize,
koşulsuz, içten ve sımsıcak duygularımızla.
Yaşadığımız her an unutulmaz,
doyumsuz ve vazgeçilmez olacaktı.
Sen bir sonbahar rüzgarında
savrulmuş bir gül yaprağı bense taç olacaktım sana.
Şimdilerde, kim savruluyor ve
kim onu sarmaya çalışıyor karıştırıyorum artık.
Ben bu uykuları, böyle uykuları unutalı çok olmuştu.
Acı uykusu, hüzün uykusu, korku uykusu.
Ama çok sürmez esaretim biliyorum,
Içimdeki bu yenilginin acısı sürsede yıllarca,
bir yolunu bulup kavuşurum özgürlüğüme.Şimdi gitmek zamanı belki,
geride yaşanmış yada yarım kalmış anları bırakarak.
Sende tüm ürkekliğinle, tüm hatalarınla,
tüm eksiklerinle, tüm haklı gördüğün yalanlarınla
vede vicdanınla başbaşasın şimdi.
Hepbir şeyler tamamlancak değil ya,
bu da böyle yarım kalsın.
Yine yanıldım.
İlk acım değil ama en büyük acımsın.
Sevmemeye yemin etmiştim kimseleri
kendimden daha fazla sevmeycektm
uğruna hiç bir şey feda etmeyecektim.

Canıma işledin bir anda
Aşkın herzaman kanımda
Göremedim hayatı ben de
Sen yanımda olmayınca
Zor hayatı benle paylaş
Haydi yarim ol benimle
Aktı gitti su misali bunca günlerim
Beraber baş koyup geleceğiz üstesinden sevgilim
Kederim ol kaderim ol
Ancak hep te sevenim ol
İhanet etme kalbi kırma
Ölene dek te yeminim ol
Kimseden utanma
Aklımız hem fikirse başarırız
Unutma ki Tokat'ta en büyüktür aşkımız
Vazgeçilmez yolda biz varız
Ve yok ki kaygımız
Günden güne yükselen bu sevgim bitmez emin ol
Sanma hiç vefada biter bir boşlukta kaybolur
O boşluk aklının bir yerinde boşta durmasın ki
Çünkü sende ben varım
Bende var olan da sensin
Yarın hep bizim
Hayatımın adısın dilberim
Canımı yak bi gel sen istedigini yap
Bırakmam artık ben yeminliyim gülüm
Bizi ayırır ancak ölüm
Senelerim feda dedim
Bu saatten sonra vazgeçilmez
Zaten söz verildi artık
Dönen namerttir
Sevdiğini biliyorum o da benim kadar merttir

Canıma işledin bir anda


En güzel çiçek papatya
En güzel şey sen hayatta
Yine sorsam seviyor der
Bilmeyen var mı Tokat'ta
Köşe bucak buluşuruz
Hep göz göze konuşuruz
Yansa Tokat hiç farketmez
Biz cennette kavuşuruz

Bak papatya ben senin için varolmuşum canım
Her yanım senin kokun içinde duygulanmışım
Sormadım hiç ama varmısın ilerki yıllara
Kurbanım o gözlerinden damlayan şu yaşlara
Ben mahkumum bakışlarında kaybolan bu akşama
Bir demet yürek içinde iki çiçek yer almışız
Sen GüLüM ve bende yaprağın baharda açmışız
Sessizim su sesime ver kulak ve beni bir dinle
Her günü demleyen şu aşk ile coşarmışız
Sözlerimde seni yazar seninle yaşlanır ve tavlanır
Ümitsiz olma her adımda bir hayır
Akan zaman içinde hep yanımda ol
Sakın yitirme herzaman bana inan
Ben hep hayal içinde büyümüşüm
Fakat hayallerimde gerçek oldu
Sen hayalsin en büyük
Engelin önünde duralım hep ki olmasın sükut
Dilime şarkı oldun aşkımın bu sembolünde söyledim
Seninle ahirette dahil yaşamak isterim
Hangi insan manidir bizimle baş edebilir
Kelimenin de ötesi bende saklı gel düşünmeden
Derin bu duygular içinde kaybolup gücenmeden...



En güzel çiçek papatya
En güzel şey sen hayatta
Yine sorsam seviyor der
Bilmeyen var mı Tokat'ta
Köşe bucak buluşuruz
Hep göz göze konuşuruz
Yansa Tokat hiç farketmez
Biz cennette kavuşuruz...

Canıma işledin bir anda

BEN DELİYİM

Haberiniz varmıDenizlerin suyunu içeceğim, Yıldızları torbama doldurup gideceğim, Hepsini başka bir yerde gökyüzüne serpeceğim Ve suları rengarenk, Yıldızları hevek hevenk çizeceğim. Kim gelmek isterse benimle, Bir yıldız koysun cebine, Yüreğini alsın eline, Gizlice sürüne sürüne çıksın bu alemden, Tutsun gönlümden, Evreni bir uçtan bir uca geçeceğiz. Bu panayır yerinde çok eğleneceğiz, Ben deliyim...

Korkuyorum $ana Alı$maktan ya qidersen..

.. Neden bu kadar hayatımın içindesin ki sanki? ßeklenmeyen bir anda qeldin ve hayatımın tamda merkezine oturdun kaldın.... Oysaki sen davetsiz bir misafirdin sence de haddini aşmamış mıydın uzun zamandır kimsenin qirmediği (qiremediği) kalbimin qizli kapısını tıklarken... Önce o kapıyı duymamazlıktan qeldim, kaçmaya çalıştım; yoqq olmadı işte... Sen o masumluğunla o kapıyı tıklarken sana karşı kayıtsız kalamazdım duyuyordum seni... Günden qüne alıştım sana.... Oysaki ben çok korkuyordum sana alışmaktan; çünkü biliyordum, adım qibi biliyordum bir qün qideceğini... Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin, ben hep sonbahar.... Adı aşk mı bu alışkanlığın? Aşk olmamalı ben hep kaçtım aşktan,aşk beni böyle ansızın,ummadığım bir anda yakalamış olamaz..... Yooo aşk deil bu, aşk olamaz,olmamalı pekii öyleyse ne olabilirki.... ßiliyor musun kalbim senden önceki davetsiz misafiri de böyle masumca ansızın qelmişti.... Kendimce kalbimdeki misafire hürmette kusur etmemiştim; ama neden bilmiyorum o qiderken kalbimide yakıp yakıp qitmişti.... Ancak toparlandım derken şimdi de sen? Ah bir bilsem ki hak edeceksin bu sevqiyi kabulümdür senle qelen her hüzün;ama bilmiyorum... Tek bildiğim er ya da qeç qideceksin,beni benle tek bırakıp qideceksin.... €vet korkuyordum sana alışmaktan,korktuğum başıma qeldi alıştım..... Ama vakit daha erken qideceksen şimdi qit sana daha çoqq bağlanıp sevmeden...... Hiç qirme kalbime sessiz sedasız qit... qitmeyeceksen de öğret bana sevmeyi taa en başından yalansız